Kiedy kupuje się ziemie rolną pod nieruchomości bądź uprawę bardzo często w ogłoszeniach podana jest klasa lub klasyfikacja ziemi. Czym są te rzymskie liczby i co właściwie oznaczają? Bonitacyjna klasyfikacja gleb gruntów rolnych dzieli się na sześć klas gleby, w tym wyróżnia się kilka podklas, w sumie dziewięć grup glebowych. Jest to podział związany z terenowymi badaniami gleby, opartymi przede wszystkim na jej położeniu, budowie profilu, barwie i strukturze, przepuszczalności, odczynie i innych. Klasyfikacja gleby jest związana nie tylko z możliwościami uprawy różnych roślin, ale także z ceną danej ziemi. To jasne, że najbardziej żyzne gleby orne (w tym wypadku grupa oznaczona rzymskim numerem I) są nie tylko najlepsze, ale również najdroższe. Bez większych nakładów można na nich osiągnąć bogate plony właściwie wszystkich roślin przeżywających w danym klimacie. Idąc dalej, klasa II to bardzo dobre gleby orne, klasa III to gleby dobre i średnio dobre, a klasa IV to gleby średniej jakości. Na numerze czwartym kończą się interesujące gleby do upraw, a zaczynają pastwiska, łąki, bagna itp. Na klasie V ziemi można uprawiać żyto i ziemniaki, a na klasie VI właściwie tylko łubin albo poddać ją zalesieniu. Jak widać, różnice są drastyczne i bardzo ważne jest, by zwrócić uwagę na klasę gleby, dostosowaną do naszych potrzeb.
Klasyfikacja ziemi rolnej
